David Goffin kontroluje piłkę libido

Ponieważ jednak opisujemy challengera, a nie finał wielkoszlemowy, trzeba przyznać, że jest po czym klaskać. Zwłaszcza w porównaniu z wysokim Słoweńcem Rolą, którego gra jest równie wysublimowana co konstrukcja cepa. I tu dochodzimy do sedna. Widział ktoś z czytelników cepa? Mało rąk w górze. To jest właśnie przyczyna sukcesu Roli.

Słoweniec, prywatnie sympatyczny chłopak, sam to przyznał w rozmowie: „Doszedłem do pierwszej setki głównie dzięki temu, że grałem w college’u i nikt mnie nie widział, i nie wiedział, jak ze mną grać. Nie broniłem punktów, mogłem je sobie zbierać, i jestem, gdzie jestem. Potem się zaczną problemy.”

Blaż Rola ma tytuł licencjata z uniwersytetu w Ohio. Studiował międzynarodową administrację w biznesie. Na pytanie, po co poszedł do college’u, skoro poza Isnerem i Andersonem w ostatnich latach wszyscy inni tenisiści po college’ach skończyli jako grajki, Słoweniec odpowiedział:

„Tak, to prawda. Dlatego ja się tam wcale nie wybierałem. Całkiem przypadkiem zobaczył mnie trener z Ohio, który przyjechał kontraktować kogoś innego. I zainteresował się mną. Ja się nie zgodziłem, zamierzałem grać jako profesjonalista. Ale przez całe lato nie udało mi się zdobyć żadnego punktu na korcie twardym, a ten gość ciągle do mnie dzwonił, aż w końcu postanowiłem spróbować. Na marginesie, teraz z moim uniwersyteckim trenerem jesteśmy dobrymi przyjaciółmi. I to było trochę śmieszne, jak do tego doszło. Mnie się spodobało tam na miejscu w Ohio i chciałem podpisywać kontrakt, ale mama nieco narzekała. I wtedy zobaczyła na uczelni taki odkurzacz o nazwie rumba. On sam sprząta cały pokój, jest takim automatem. Trener załatwił jej ten odkurzacz i mama zmiękła. Do dzisiaj sprząta tą rumbą.”