Rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego

Luka i Kristina

Luka i Kristina

Post by relatedRelated post

Luka i Kristina

Kristina bardzo szybko zaczęła się wyróżniać na tle rówieśniczek. Wygrała juniorski Roland Garos w 2009 roku oraz dotarła do finału Wimbledonu w singlu i deblu w tym samym roku. Pierwsze kroki w rozgrywkach seniorskich stawiała już w 2007 roku. Dwa lata później – dzięki dzikiej karcie – zadebiutowała w Wielkim Szlemie, odpadając po walce z Patty Schnyder. Porażkę w pierwszej rundzie zaliczyła również we French Open, gdzie uległa Magdzie Rybarikovej.

W tym czasie próbowała sił głównie w turniejach rangi ITF, odnosząc kilka ciekawych rezultatów (półfinały w Tajpej i Cagnes-Sur-Mer). W kolejnym roku zaczęła coraz częściej stawiać na turnieje z cyklu WTA; pierwsze zwycięstwo odniosła nad Stefanie Voegele w Strasburgu. Na początku 2011 roku została zaproszona na Puchar Hopmana, gdzie wygrała singlowe spotkania ze Fran Schiavone oraz Laurą Robson, a także miksta z Nico Mahutem przeciwko parze Robson i Andy Murray.

W kolejnych miesiącach wróciła do turniejów ITF z bardzo dobrym skutkiem, wygrywając cztery singlowe i sześć deblowych turniejów. W kolejnym roku ponownie próbowała zawojować WTA, ale najczęściej kończyła udział w turniejach na kwalifikacjach. Po kilku słabszych miesiącach przyszły wreszcie pierwsze sukcesy w głównych turniejach: 3. runda US Open (porażka z Marion Bartoli), półfinał w Quebecu i triumf w Tajpej oraz zwycięstwa deblowe (w parze z Klaudią Jans-Ignaciak) w Quebecu i Montrealu. Rok zakończyła na 76. miejscu w singlu i 28. w deblu.

Następne duże kroki w karierze przyszły w 2013 roku. Najlepsze wyniki singlowe odnotowała w Paryżu i Florianopolis (półfinały), ale coraz częściej skupiała się na rozgrywkach deblowych, co zaowocowało zwycięstwami w Memphis (w parze z Woskobojewą), Charleston (z Safarovą), Oeiras (z Chan Hao-ching), Palermo (z Kasią Piter) i Osace (z Flavią Pennettą). Warto również odnotować świetne wyniki w turniejach Wielkiego Szlema: ćwierćfinał w deblowym French Open (z Woskobojewą) oraz finał w mikście (z Danielem Nestorem) we Francji, półfinał w US Open oraz triumf w Wimbledonie. W międzyczasie Mladenović osiągnęła swoje najwyższe miejsca rankingowe: 36 w singlu i 13 w deblu.

W bieżącym roku Francuzka podtrzymała niezwykle udaną współpracę z Nestorem, wygrywając bardzo pewnie Australian Open. Nieco gorzej zaczęło jej się wieść w singlu, w którym po kolejnych porażkach obsunęła się poza pierwszą setkę rankingową.

About